توضیحات
نمونه پروپوزال ارشد روانشناسی بالینی درباره کرونا
بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی زوجین و نظم جویی شناختی هیجانی با دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی
الگوهای ارتباطی زوجین
روابط زوجین به شکل متنوعی در قالب الگوهای ارتباطی نمایش داده میشود. این الگوها میتوانند در نوع و شیوه ارتباط، تفاوت داشته باشند و هر الگوی ارتباطی بر میزان رضایت، احساسات و رفتار زناشویی زوجین تاثیر میگذارند. برخی از الگوهای ارتباطی زوجین عبارتند از:
الگوی همکاریای (Collaborative Pattern): در این الگو، زوجین به صورت هماهنگ با همکاری و هماهنگی اقدام به حل مشکلات و برطرف کردن نیازهای یکدیگر میکنند. زوجین در این الگو از احساسات و نظرات یکدیگر استفاده میکنند و با توجه به نیازهای همدیگر، تلاش میکنند تا بهترین راهکارها را پیشنهاد کنند.
الگوی رقابتی (Competitive Pattern): در این الگو، زوجین به صورت رقابتی با یکدیگر رفتار میکنند و به دنبال پیروزی در برابر یکدیگر هستند. در این الگو، زوجین به جای همکاری، به دنبال پیشی گرفتن از یکدیگر هستند و با دشمنی به یکدیگر رفتار میکنند.
الگوی دفاعی (Defensive Pattern): در این الگو، زوجین به دفاع از خود و نقطه نظرهای خود اکتفا میکنند و به صورت پاسخگو به یکدیگر رفتار میکنند. در این الگو، زوجین به جای اعتماد به یکدیگر، به دنبال دفاع از خود هستند و برای اثبات درستی نقطه نظرهای خود، تلاش میکنند.
الگوی خودآگاهی (Self-Awareness Pattern): در این الگو، زوجین سعی میکنند از هر دو نقطه نظر
نظم جویی شناختی هیجانی
نظم جویی شناختی هیجانی (Cognitive Emotion Regulation) به مجموعهای از فرآیندهای شناختی که برای تنظیم هیجانها و افکار مورد استفاده قرار میگیرد، گفته میشود. این فرآیندها شامل تلاش برای کنترل احساسات منفی، افزایش احساسات مثبت و مهار احساسات شدید هستند.
نظم جویی شناختی هیجانی، یک روش مهم برای مقابله با استرس و اضطراب است و به افراد کمک میکند تا با تنظیم هیجانهای خود، احساسات خود را کنترل کنند. برخی از راههایی که برای نظم جویی شناختی هیجانی وجود دارد عبارتند از:
بازنگری مثبت (Positive Reframing): این روش شامل تغییر دادن رویه فکری در مورد یک وضعیت است و تلاش برای پیدا کردن جنبههای مثبت آن است.
مدیریت مشکل (Problem Solving): در این روش، افراد تلاش میکنند تا با پیدا کردن راهحلی برای مشکلات، احساسات منفی خود را کنترل کنند.
تمرین تمرکز (Attentional Deployment): این روش شامل تمرین تمرکز بر روی چیزهای دیگری است که ممکن است افراد را از احساسات منفی خود منحرف کند.
مهار رویههای فکری (Cognitive Modification): در این روش، افراد سعی میکنند رویههای فکری خود را به نحوی تغییر دهند که احساسات منفی کمتری را تجربه کنند.
مهار شناختی (Cognitive Suppression): در این روش، افراد تلاش میکنند تا به کمک مهار شناختی، احساسات منفی خود را کنترل کنند و آنها را از ذهن خود دور کنند. این روش در
دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی
دوران قرنطینه کرونایی برای بسیاری از زنان و مردان دورانی بسیار سخت و دلزدهکننده بوده است. این دوره به دلیل فراگیر بودن بیماری و محدودیتهای مربوط به آن، باعث شده که بسیاری از زوجین در معرض فشارهای جدیدی قرار گیرند که میتواند منجر به دلزدگی زناشویی شود.
برای مقابله با دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی، میتوان از راهکارهای زیر استفاده کرد:
ارتباط بیشتر با همسر: در این دوران بسیار مهم است که زوجین برای حفظ ارتباط خود، با هم تعامل بیشتری داشته باشند. این شامل برقراری ارتباطات مستمر، صحبت کردن با هم و اشتراک گذاری تجربیات و احساسات است.
تعریف مجدد نقشها: در دوران قرنطینه کرونایی، نقشهای زوجین ممکن است تغییر کند. بهتر است زوجین به یکدیگر کمک کنند تا نقشهای جدید خود را تعریف کنند و سعی کنند از نقشهای جدید بهرهبرداری کنند.
تفریح مشترک: برنامهریزی برای تفریح و وقتگذرانی مشترک میتواند به زوجین کمک کند تا احساس بیشتری از همبودی با همدیگر داشته باشند. این فعالیتها میتوانند شامل تماشای فیلمهای مشترک، بازی کردن با یکدیگر، یا حتی آشپزی مشترک باشند.
مراجعه به روانشناس: اگر دلزدگی زناشویی زیادی به ظاهر میآید، بهتر است زوجین به روانشناس مراجعه کنن
بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی زوجین و نظم جویی شناختی هیجانی با دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی
رابطه بین الگوهای ارتباطی زوجین و نظم جویی شناختی هیجانی با دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی مورد بحث قرار گرفته است.
تحقیقات نشان میدهد که الگوهای ارتباطی مثبت و سالم بین زوجین، میتواند به نظم جویی شناختی هیجانی کمک کند و در نتیجه به کاهش دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی منجر شود.
به عنوان مثال، یک تحقیق در سال 2020 در چین نشان داد که زوجینی که از الگوهای همکاریای و همدلی در رابطه خود استفاده میکنند، احتمال کمتری برای تجربه دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی دارند.
همچنین، الگوهای ارتباطی منفی و دفاعی میتواند به نظم جویی شناختی هیجانی کمک نکند و باعث افزایش دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی شود.
بنابراین، بهترین روش برای کاهش دلزدگی زناشویی در دوران قرنطینه کرونایی، ایجاد الگوهای ارتباطی مثبت و سالم بین زوجین است.
همچنین، نظم جویی شناختی هیجانی میتواند به زوجین کمک کند تا با شرایط سخت و نامطلوب مربوط به قرنطینه کرونایی بهتر مقابله کنند و دلزدگی زناشویی را کاهش دهند. برای دستیابی به این هدف، ممکن است نیاز به مشاوره خانواده یا روانشناسی باشد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.