توضیحات
نمونه پروپوزال آماده روش تحقیق ارشد روانشناسی
تاثیر انعطاف پذیری روانشناختی بر گرایش به روابط فرازناشویی با نقش واسطه ای هویت من و نیرومندی من
اصطلاح هویت من و نیرومندی من در روانشناسی
در روانشناسی، اصطلاح “هویت من” (Self-Identity) به معنی شناخت و درک فرد از خود و شامل تمامیت احساسی و شناختی او از خود است. به طوری که هویت من یکی از اجزای مهم شخصیت افراد است که بر پایه تجربهها، تصمیمات و ارزشهای آنها شکل میگیرد.
نیرومندی (Empowerment) نیز به معنی افزایش قدرت، اعتماد به نفس و کنترل بر خود و محیط است و در روانشناسی به مفهوم افزایش قابلیت انجام دادن و تحقق دادن اهداف و رسیدن به رشد و پیشرفت فردی و اجتماعی اشاره دارد.
در کل، هویت من و نیرومندی من به طور کلی به توانایی هایی اشاره دارند که فرد در برابر چالش های زندگی و همچنین ارتباط با دیگران دارد. بهبود هویت من و نیرومندی من به کمک مشاوره روانشناسی و روش های مختلفی مانند تمرینات شناختی رفتاری، تمرینات مدیریت اضطراب و … امکان پذیر است.
گرایش به روابط فرازناشویی
گرایش به روابط فرازناشویی (Transpersonal Psychology) یک رویکرد در روانشناسی است که بر روی بررسی ارتباط انسان با بُعد های فراتر از شناخت معمولی تمرکز دارد. این رویکرد بر روی تحقیقات روانشناختی در زمینههایی مانند تجربههای مرتبط با معنویت، توسعه شخصی، مسائل جهانی و همچنین تاثیرات محیط زیستی تمرکز دارد.
گرایش به روابط فرازناشویی به عنوان یکی از جدیدترین گرایشهای روانشناسی شناخته شده است و در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی به عنوان جدیدترین شاخه روانشناسی معرفی شد. این گرایش بر اساس فرضیاتی مبتنی بر فلسفه، مذهب و تجربههای فردی ساخته شده است و به بررسی نحوه تاثیرگذاری این عوامل بر شخصیت انسان میپردازد.
بهطور کلی، گرایش به روابط فرازناشویی به دنبال یافتن راههایی برای تحقق بالاترین بعد شخصیتی انسان است که از طریق رسیدن به معنویت و توسعه شخصی ممکن است به دست آید. به همین دلیل، این رویکرد بر روی چگونگی ارتباط انسان با خدا، جهان دیدگاههای دینی، تجربههای مرتبط با معنویت و تأثیر آنها بر روابط انسانی تمرکز دارد.
انعطاف پذیری روانشناختی
انعطاف پذیری روانشناختی (Psychological Flexibility) به معنی توانایی فرد در تنظیم واکنش هایش در برابر چالش ها و موقعیت های مختلف است. این مفهوم از دیدگاه روانشناسی، اشاره به توانایی فرد در تنظیم شدت و مدت زمان تجربه های خود دارد.
اصطلاح “انعطاف پذیری” به طور گسترده در روانشناسی مثبت (Positive Psychology) مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس این نظریه، انعطاف پذیری به عنوان یکی از اصول اصلی سلامت روانی شناخته شده است و میتواند در بهبود سطح خودشناسی، بهبود کیفیت زندگی، مقابله با اضطراب و افسردگی و افزایش بهره وری در کار و زندگی به کار گرفته شود.
یکی از مهمترین عوامل موثر در انعطاف پذیری روانشناختی، یادگیری مهارت های مختلف شناختی و رفتاری است. به طور کلی، انعطاف پذیری روانشناختی میتواند توسط مشاوره روانشناسی و تمرینات شناختی-رفتاری مختلف، از جمله تمرینات مدیریت استرس، تمرینات تمرکز و تمرینات معنوی تقویت شود.
تاثیر انعطاف پذیری روانشناختی بر گرایش به روابط فرازناشویی با نقش واسطه ای هویت من و نیرومندی من
انعطاف پذیری روانشناختی و گرایش به روابط فرازناشویی دو مفهوم مستقل از یکدیگر هستند. با این حال، به نظر میرسد که انعطاف پذیری روانشناختی و گرایش به روابط فرازناشویی میتوانند به طور مستقیم و غیرمستقیم در تقویت هویت من و نیرومندی من تأثیرگذار باشند.
به عنوان مثال، فردی با انعطاف پذیری روانشناختی بالا، ممکن است بیشتر به درک و درک معنویت و تجربههای فراتر از شناخت معمولی تمایل داشته باشد. این درک معمولاً به روابط فرازناشویی و شناخته شدن ارتباط عمیق تر با خود و دیگران منجر میشود و باعث بهبود هویت من و نیرومندی من میشود.
همچنین، بر اساس نظریات روانشناسی مثبت، افراد با انعطاف پذیری روانشناختی بالا بیشتر به ارزشهای شخصی خود و ارتباطات مثبت با دیگران توجه میکنند. این ارتباطات مثبت ممکن است به افزایش هویت من و نیرومندی من کمک کنند.
در نتیجه، با افزایش انعطاف پذیری روانشناختی و گرایش به روابط فرازناشویی، میتوان بهبود هویت من و نیرومندی من را تسهیل کرد. با این حال، برای دستیابی به این اهداف، ممکن است نیاز به انجام تمرینات شناختی-رفتاری مختلف و مشاوره روانشناسی باشد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.