دانلود پروپوزال دکتری روانشناسی (ارائه مدل)

توضیحات

دانلود پروپوزال دکتری روانشناسی (ارائه مدل)

ارائه مدلی برای پیش بینی خودکارآمدی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه، راهبردهای مقابله ای و تمایز یافتگی با میانجی گری معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد

ارائه مدلی برای پیش بینی خودکارآمدی

پیش بینی خودکارآمدی به معنای پیش بینی میزان اعتماد به نفس فرد در انجام وظایف و دستیابی به هدف موردنظر است. برای ارائه مدلی برای پیش بینی خودکارآمدی می‌توان از رویکرد‌های مختلفی استفاده کرد، اما یکی از روش‌های رایج واکنش به شرایط جدید روان‌شناسی مثبت (positive psychology) است.

برای ساخت مدل پیش‌بینی خودکارآمدی، می‌توان از الگوریتم‌های یادگیری ماشین مانند مدل‌های شبکه عصبی عمیق (Deep Neural Networks) و رگرسیون استفاده کرد.

در این روش، متغیرهای روان‌شناختی مانند اعتماد به نفس، تعهد، اهمیت، تعاملات اجتماعی و مواردی مشابه، به عنوان ورودی در نظر گرفته می‌شوند. سپس با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از فرد، به عنوان داده‌های آموزشی، مدل ساخته می‌شود.

همچنین می‌توان از روش ساخت مقیاس پرسشنامه‌ای برای اندازه‌گیری خودکارآمدی استفاده کرد. این روش شامل پرسشنامه‌هایی است که به فرد درخواست می‌کند نظر خود را در مورد میزان اعتماد به نفسش در انجام وظایف خاصی بیان کند. این پرسشنامه‌ها به دلیل سادگی استفاده و آسانی در بررسی شرایط فرد، بسیار مفید هستند.

به طور کلی، برای ارائه مدل پیش‌بینی خودکارآمدی، باید از داده‌های آموزشی با دقت بالا و به مقیاس مناسب استفاده کرد و الگوریتم‌های یادگیری ماشین متناسب با این داده‌ها را انتخاب کرد. س

طرحواره های ناسازگار اولیه

طرحواره‌های ناسازگار اولیه به مجموعه‌ای از باورها و الگوهای رفتاری اشتباه گفته می‌شود که در اوایل دوره کودکی و نوجوانی شکل گرفته و در طول زندگی فرد تاثیرگذار می‌ماند. این باورها و الگوهای رفتاری ممکن است با مسائل و مشکلات روانشناختی همراه باشند و ممکن است با روش‌های درمانی مختلف قابل بهبود باشند.

برخی از طرحواره‌های ناسازگار اولیه شامل موارد زیر می‌شوند:

طرحواره عدم ارزشیابی: در این طرحواره، فرد باور دارد که او ارزشی ندارد و به دلایلی نمی‌تواند به اهدافش دست یابد. این باور می‌تواند منجر به افسردگی، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات اجتماعی شود.

طرحواره تضعیف خودکنترلی: در این طرحواره، فرد باور دارد که نمی‌تواند خود را کنترل کند و ممکن است افکار و عواطفش او را به سمت رفتارهای نامناسب بکشاند. این باور می‌تواند باعث اضطراب، عدم اعتماد به نفس و مشکلات رفتاری شود.

طرحواره ناامیدی: در این طرحواره، فرد باور دارد که آینده‌ای روشن ندارد و هیچگاه به اهدافش دست یابی نمی‌کند. این باور می‌تواند منجر به افسردگی، نگرانی و کاهش اعتماد به نفس شود.

طرحواره محدودیت: در این طرحواره، فرد باور دارد که محدودیت‌هایی وجود دارد که او را از دستیابی به اهدافش باز می‌دارد. این باور می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس، ترس و

راهبردهای مقابله ای  در زوجین

زندگی به دو گره یعنی دو نفر است که برای رسیدن به خوشبختی، صلح و آرامش، لازم است که هر دو نفر بتوانند با یکدیگر همکاری کنند. در این راستا، برای مقابله با مشکلاتی که ممکن است در زوجین پیش آید، چندین راهبرد می‌توان به کار برد که برخی از آن‌ها عبارتند از:

ارتباط موثر: یکی از مهم‌ترین عوامل در ارتباط موثر، شنیدن با دقت و فهمیدن مسئله طرف دیگر است. به همین دلیل، در صحبت با هم باید سعی کرد به دیگری توجه کنید و او را بشنوید. همچنین، باید برای بیان نظرات و احساسات خود به کلماتی مثبت و کاملا صریح و واضح استفاده کنید.

همکاری در حل مسئله: به جای این که برای حل مشکل به هم راه‌حل‌های مختلفی ارائه کنید، بهتر است با یکدیگر همکاری کنید. در این راهبرد، هر دو باید به دنبال یافتن یک راه‌حل مشترک باشند.

قدردانی: قدردانی از کارهای خوبی که زندگی روزمره می‌آورید، می‌تواند به افزایش علاقه‌مندی و احساس نزدیکی در زوجین کمک کند. به دیگری بگویید که چقدر از کارهای خوبی که انجام داده، لذت بردید و ممنون هستید.

مشاوره: اگر مشکلات برای حل شدن نیاز به کمک بیشتر دارند، بهتر است به جای نقشه کشی خود به مشاوره مراجعه کنید.

تمایز یافتگی  زوجین

تمایز یافتگی زوجین به معنای توانایی آن‌ها برای تفکر در مورد نیازها و احساسات خود و نیز احترام به نیازها و احساسات همسرشان است. زوجینی که تمایز یافتگی دارند، معمولاً به صورت موثر در برابر مشکلات زندگی خود عمل می‌کنند و در برابر استرس و نگرانی های زندگی، بهبودیافتگی و سلامت عاطفی خود را حفظ می کنند.

به طور مشخص، تمایز یافتگی زوجین دارای ویژگی‌های زیر است:

توانایی شناخت خود و همسر: زوجینی که تمایز یافتگی دارند، معمولاً توانایی شناخت خود و همسر خود را دارند. آن‌ها قادر به تحلیل احساسات و نیازهای خود و همسرشان هستند و این توانایی به آن‌ها کمک می‌کند که بهترین تصمیمات را در مورد زندگی خود بگیرند.

قدرت تعامل موثر: زوجین تمایز یافته، معمولاً قادر به برقراری تعامل موثر با همدیگر هستند و برای حل مشکلات، از راهبردهای سازنده و همکاری استفاده می‌کنند.

احترام و قابلیت تسامح: زوجین تمایز یافته، احترام و قابلیت تسامح بالایی دارند. آن‌ها قادر به پذیرش تفاوت‌ها و مسائل مختلفی که ممکن است در روابط زندگی به وجود بیاید هستند.

توانایی برای تفکر کردن خارج از جعبه: زوجین تمایز یافته، معمولاً توانایی برای تفکر کردن خارج از جعبه و بازبینی رویه های روتین را دارند.

معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد

با ازدواج مجدد، زوجین به دنبال شروع یک فصل جدید در زندگی‌شان هستند. هر چند که این تصمیم می‌تواند با دغدغه‌های خود روبرو باشد، اما زندگی با همراه جدید می‌تواند به زوجین احساس معنایی بیشتری بدهد.

معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد ممکن است به موارد زیر اشاره داشته باشد:

ایجاد یک خانواده جدید: زندگی با همراه جدید، فرصتی است برای ایجاد یک خانواده جدید و برای ایجاد ارتباطات نزدیک‌تر با هم. این ارتباطات به زوجین کمک می‌کند تا از یکدیگر حمایت بیشتری کسب کنند و با داشتن ارتباط نزدیک‌تر، به دنبال یک معنای جدید در زندگی خود باشند.

توسعه شخصی: زندگی با همراه جدید، ممکن است زوجین را به توسعه شخصی و شناخت بهتر خود و همسر جدیدشان تشویق کند. این موضوع می‌تواند زوجین را به دنبال یافتن معنای جدیدی در زندگی خود و برای رسیدن به اهداف و خواسته‌های جدید ترغیب کند.

تجربه‌ی زندگی مجدداً: ازدواج مجدد می‌تواند به زوجین فرصتی برای تجربه مجدد زندگی باشد. این موضوع ممکن است زوجین را به دنبال یافتن فرصت‌های جدید در زندگی خود و ایجاد یک معنای جدید در زندگی خود برای رسیدن به رضایت بیشتر از زندگی دعوت کند.

ارائه مدلی برای پیش بینی خودکارآمدی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه، راهبردهای مقابله ای و تمایز یافتگی با میانجی گری معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد

برای پیش بینی خودکارآمدی زوجین بر اساس طرحواره‌های ناسازگار اولیه، راهبردهای مقابله ای، تمایز یافتگی و معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد، مدل زیر را می‌توان ارائه داد:

طرحواره های ناسازگار اولیه:

پرسش‌ها درباره نوع رفتار و روابط فردی در خانواده و روابط عاطفی پیشین: این پرسش‌ها به زوجین کمک می‌کنند تا طرحواره‌های ناسازگار اولیه خود را شناسایی کنند. این پرسش‌ها باید به صورت متقابل و برای هر دو طرف از زندگی پیشین و خانواده پرسیده شوند.

راهبردهای مقابله ای:

تمرین مداوم: زوجین باید تمرین مداوم برای کسب تجربه و مهارت‌های مقابله با مشکلات داشته باشند.

تمرین در مواجهه با مشکلات: زوجین باید تمرین در مواجهه با مشکلات و نمونه‌هایی که قبلاً با آن‌ها مواجه شده‌اند داشته باشند.

تمایز یافتگی:

شناخت خود و همسر: زوجین باید برای شناخت خود و همسرشان و همچنین احترام به نیازهای همدیگر تلاش کنند.

تعامل موثر: زوجین باید قادر به برقراری تعامل موثر با همدیگر باشند و برای حل مشکلات، از راهبردهای سازنده و همکاری استفاده کنند.

معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد:

شناخت ارزش های مشترک: زوجین باید ارزش‌های مشترک خود را شناخته و با هم برای دستیابی به اهداف و خواسته‌های جدید