توضیحات
دانلود پروپوزال تکمیل شده روانشناسی کودکان
بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر تنظیم هیجان و خودمهارگری کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه
مطالعات نشان می‌دهند که آموزش فرزندپروری مثبت می‌تواند تأثیر قابل توجهی در تنظیم هیجان و خودمهارگری کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه (ADHD) داشته باشد.
آموزش فرزندپروری مثبت به والدین و مربیان مهارت‌ها و راهکارهایی را ارائه می‌دهد تا بتوانند با رفتارهای نامناسب کودکان خود در برابر ADHD مقابله کنند و به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های تنظیم هیجانی و خودمهارگری را توسعه دهند.
یکی از روش‌های متداول آموزش فرزندپروری مثبت، آموزش راهبردهای مدیریت رفتار است. این راهبردها شامل مواردی مانند تعیین مرزها و قوانین، مدیریت تقویم و برنامه‌ریزی، استفاده از تقویت‌های مثبت و جریمه‌های متعارف، ارائه دستورالعمل‌ها و ساختارهای واضح و قابل فهم برای کودکان می‌شوند.
این راهبردها به کودکان کمک می‌کنند تا نقاط ضعف خود را شناسایی کنند و یاد بگیرند چگونه رفتارهای خود را کنترل کنند و هیجان‌های منفی خود را مدیریت کنند.
یک مطالعه پژوهشی که در سال ۲۰۱۶ در مجله “Journal of Attention Disorders” منتشر شد، تأثیر آموزش فرزندپروری مثبت را در تنظیم هیجان و خودمهارگری کودکان با ADHD بررسی کرد. در این مطالعه، والدین کودکان شرکت کننده در دو گروه قرار گرفتند؛ گروه آزمایشی که آموزش فرزندپروری مثبت دریافت کردند و گروه کنترل ک
آموزش فرزندپروری مثبت
آموزش فرزندپروری مثبت یک روش آموزشی است که به والدین و مربیان کمک می‌کند تا روابط سالم و موثر با فرزندان خود برقرار کنند و رفتارهای مثبت را تقویت کنند. این روش بر اصول و تکنیک‌های متعددی تکیه دارد که به والدین کمک می‌کند با رفتارهای نامطلوب فرزندانشان به صورت موثر و مثبت برخورد کنند.
مفهوم اصلی در آموزش فرزندپروری مثبت این است که برای تربیت فرزندان، باید بر روی تقویت رفتارهای مثبت تمرکز کرد و به جای تنبیه و مجازات، بر تشویق و تقویت رفتارهای مطلوب تمرکز شود. بنابراین، والدین در آموزش فرزندپروری مثبت مهارت‌های زیر را فرا می‌گیرند:
ارتباط موثر با فرزندان: والدین در این آموزش یاد می‌گیرند چگونه ارتباطی صمیمانه و موثر با فرزندان خود برقرار کنند. این شامل شنیدن فعال، اظهار علاقه، استفاده از زبان بدن و ارائه حمایت و امنیت برای فرزندان است.
استفاده از تقویت مثبت: در جایگزینی تنبیه‌ها و مجازات‌ها، والدین با استفاده از تقویت‌های مثبت مانند تشویق، تمجید و پاداش‌ها، رفتارهای مطلوب فرزندان را تقویت می‌کنند.
مراقبت از خود: والدین در این آموزش یاد می‌گیرند که برای توانایی بهتر در مراقبت از فرزندان خود، به خود نیز توجه کنند و از استرس‌ها و فشارهای روزمره مراقبت کنند.
مسائل روانشناسی کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه
کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه (ADHD) با چالش‌های روانشناختی و رفتاری مختلف مواجه می‌شوند. برخی از مسائل روانشناختی کودکان با ADHD عبارتند از:
نقص توجه: کودکان با ADHD معمولاً دشواری در حفظ توجه و تمرکز بر وظایف یا فعالیت‌های مدرسه‌ای دارند. آن‌ها ممکن است برای مدت طولانی نتوانند توجه خود را به یک فعالیت خاص متمرکز کنند و اغلب به طور پراکنده و بی‌خرده همه‌چیز را بپردازند.
بیش فعالی: کودکان با ADHD معمولاً بیش از حد فعال هستند و نمی‌توانند به خوبی کنترل حرکات خود را در محیط‌هایی مانند کلاس درس یا خانه حفظ کنند. آن‌ها اغلب بی‌قراری، حرکت بی‌مورد، پرش و پریدن بی‌هدف، و حرکات نامنظم دیگری دارند.
کنترل ضعیف عاطفی: برخی از کودکان با ADHD ممکن است دشواری در کنترل و مدیریت احساسات خود داشته باشند. آن‌ها ممکن است عاطفی ناپایدار، بی‌صبر و سرخورده باشند و به سرعت به تحریکات محیطی واکنش نشان دهند.
مشکلات رفتاری: برخی از کودکان با ADHD نیز ممکن است مشکلات رفتاری داشته باشند، از جمله خشونت، نافرمانی، اختلال در کنترل خشم و تعامل نامناسب با همسالان و محیط اجتماعی.
مشکلات تحصیلی: به دلیل مشکلات توجه و تمرکز، کودکان با ADHD معمولاً در عملکرد تحصیلی خود عقب می‌مانند. آن
تنظیم هیجان و خودمهارگری کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه
تنظیم هیجان و خودمهارگری برای کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه (ADHD) بسیار مهم است. زیرا این کودکان معمولاً دشواری در مدیریت و کنترل هیجان‌های خود دارند و به سختی می‌توانند عواطف خود را کنترل کنند. در ادامه، چند راهکار برای تنظیم هیجان و خودمهارگری در کودکان با ADHD ذکر شده است:
آموزش مهارت‌های تنفس عمیق: تمرین‌های تنفس عمیق می‌تواند به کودکان کمک کند تا هیجان‌های خود را مدیریت کنند. آن‌ها می‌توانند یاد بگیرند به آرامی نفس بکشند و نفس عمیق بگیرند تا احساس آرامش و آرامش را تقویت کنند.
تعلیم استراحت و آرامش: به کودکان با ADHD آموزش داده شود که به طور منظم استراحت کنند و زمان‌هایی را برای آرامش و آرامش خود در نظر بگیرند. این ممکن است شامل استفاده از تمرین‌های آرامشی مانند موسیقی آرامش‌بخش، ماساژ یا مدیتیشن باشد.
برنامه‌ریزی و مدیریت زمان: برای کودکان با ADHD مهم است که برنامه‌ریزی منظم داشته باشند و تمرکز خود را روی وظایف و فعالیت‌های مختلف بهبود بخشند. استفاده از ساعت یا تقویم برای برنامه‌ریزی و تقسیم وقت می‌تواند مفید باشد.
آموزش مهارت‌های اجتماعی: کودکان با ADHD ممکن است مشکلاتی در تعامل با همسالان و محیط اجتماعی داشته باشند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.