دانلود مبانی نظری حضور ذهن

توضیحات

مبانی نظری حضور ذهن در روانشناسی

حضور ذهن یکی از مفاهیم پایه در روانشناسی است و به وجود آمدن تجربیات ذهنی مانند افکار، احساسات و تصاویر ذهنی درون شخص اشاره دارد. در ادبیات روانشناسی، حضور ذهن به عنوان یکی از عوامل کلیدی در فرآیندهای شناختی، شناخت و تمرکز مورد بررسی قرار گرفته است. برخی از مبانی نظری حضور ذهن در روانشناسی عبارتند از:

نظریه شناختی-رفتاری: بر این فرض استوار است که حضور ذهن تنها یک ابزار برای تحلیل و پردازش اطلاعات حسی ورودی است. بر این اساس، رفتار افراد فقط از طریق تحلیل تحریک‌های حسی ورودی درک می‌شود و نقش حضور ذهن در رفتار کمتر از تاثیرات حسی است.

نظریه هیجانات: بر این فرض استوار است که حضور ذهن موجب ایجاد و تنظیم هیجانات در فرد می‌شود. بر این اساس، حضور ذهن به عنوان یک فرآیند روانی مهم برای تنظیم و کنترل هیجانات مورد بررسی قرار می‌گیرد.

نظریه پردازش اطلاعات: بر این فرض استوار است که حضور ذهن یک فرآیند پردازش اطلاعات است که تحلیل، بررسی و تفسیر اطلاعات حسی ورودی را انجام می‌دهد. این نظریه از اهمیت حضور ذهن در شناخت، یادگیری، حافظه و تصمیم‌گیری صحبت می‌کند.

نظریه فرآیند-محتوا: بر این فرض استوار است که حضور ذهن شامل دو عامل فرآیندی و محتوایی است.

نظریه های حضور ذهن در روانشناسی

همانطور که گفته شد، حضور ذهن به عنوان یکی از مفاهیم اساسی در روانشناسی شناختی، موضوع بسیاری از تحقیقات و نظریه‌ها در این حوزه بوده است. در ادامه، به برخی از این نظریه‌ها اشاره خواهیم کرد:

نظریه ادراک انتخابی: این نظریه بر این فرض استوار است که حضور ذهن یعنی انتخاب از بین تمامی اطلاعات ورودی که در مغز ما پردازش می‌شوند. به عبارت دیگر، هر زمان که ما به یک موضوع خاص تمرکز می‌کنیم، در واقع از بین تمامی اطلاعات ورودی، آن را انتخاب کرده‌ایم و برای پردازش درونی آن را به حافظه کاری خود می‌دهیم. این نظریه توسط دو پژوهشگر به نام‌های دونالد برودبنت و آن هتسونگ فرموله شده است.

نظریه توجه پایدار: این نظریه بر این فرض استوار است که توجه برای اجرای وظایف شناختی و پردازش اطلاعات، باید پایدار باشد و در مدت زمانی طولانی حفظ شود. به عبارت دیگر، ما نمی‌توانیم به صورت پیوسته توجه خود را به موضوعی که روی آن تمرکز کرده‌ایم، حفظ کنیم و به سرعت به سایر اطلاعات ورودی جذب می‌شویم. این نظریه توسط ویلیام جیمز و جرژ پیچوت بیان شده است.

نظریه توجه انتخابی: این نظریه بر این فرض استوار است که توجه به تنهایی قادر به تغییر و تحول نیست و برای تغییر در حضور ذهن، انتخاب اولیه مهم است.