پروپوزال کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا و جرم شناسی

توضیحات

پروپوزال کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا و جرم شناسی

بررسی زمینه های سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال افساد فی الارض

افساد فی الارض در حقوق ایران

افساد فی الارض در حقوق ایران به عنوان یک جرم سنگین در نظام حقوقی ایران شناخته می‌شود. این جرم در مواد 286 تا 302 قانون مجازات اسلامی تعریف شده است.

به طور کلی، افساد فی الارض به معنی هرگونه فعالیتی است که باعث آسیب به منافع عمومی، مردم و یا محیط زیست می‌شود.

برای مثال، فساد در بخش‌های مختلف دولتی، قاچاق کالا، تولید و عرضه مواد مخدر، تخریب محیط زیست و … از جمله اقداماتی هستند که به عنوان افساد فی الارض شناخته می‌شوند.

در قانون مجازات اسلامی، جرم افساد فی الارض به دو دسته کلی “مرتبط با امنیت ملی” و “مرتبط با منافع عمومی” تقسیم بندی می‌شود.

به طور کلی، جرایم مرتبط با امنیت ملی شامل اقداماتی هستند که به منافع دفاعی، اقتصادی و اجتماعی کشور آسیب می‌زنند، در حالی که جرایم مرتبط با منافع عمومی شامل اقداماتی هستند که به محیط زیست، منافع عمومی و حقوق شهروندان آسیب می‌رسانند.

مجازات افساد فی الارض در قانون مجازات اسلامی بسیار سنگین است و ممکن است تا حد اعدام نیز برسد. به علاوه، به عنوان جزء سیاست‌های دولتی برای مبارزه با افساد فی الارض، در ایران دادگاه‌های ویژه‌ای برای بررسی این جرایم تشکیل شده‌اند.

افساد فی الأرض به عنوان یکی از جرایم سنگین و شایع در حوزه جنایی، به مجموعه ای از رفتارهایی گفته می شود که می تواند به آسیب رساندن به منافع عمومی، محیط زیست، منابع طبیعی و ارتقای فساد و فرار از عدالت منجر شود.

در ایران، مواد مختلفی در قانون جرایم رایانه‌ای، قانون کیفری، قانون حفاظت از محیط زیست و قوانین مربوط به بخش های مختلف از این جرایم تعریف شده است.

در قانون جرایم رایانه‌ای که در سال ۱۳۹۲ تصویب شد، جرایم مرتبط با افساد فی الأرض، مانند جرایمی که باعث آلودگی و یا تخریب منابع طبیعی می شود، مانند قاچاق و غیرقانونی کردن فرآورده های حیوانی و گیاهی، معدن و منابع طبیعی، اعمال غیرقانونی بر روی سیستم های ارتباطی و اطلاعاتی و سایر اعمال مشابه، تعریف شده است.

در قانون کیفری ایران، افساد فی الارض جزء جرایم علیه امنیت ملی و اقتصاد کشور تلقی می‌شود و با جرایمی همچون خیانت به کشور، جاسوسی، قاچاق مواد مخدر، تجارت غیرقانونی و مواردی از این قبیل همراهی می کند.

همچنین، در قانون حفاظت از محیط زیست که در سال ۱۳۶۷ تصویب شد، جرایمی مانند آلودگی محیط زیست، تخریب منابع طبیعی، قاچاق حیوانات و گیاهان، از بین بردن گونه های بومی و سایر جرایم مشابه تعریف شده است.