توضیحات
نمونه پروپوزال روش تحقیق ارشد فقه و حقوق با پایان نامه
بررسی تاریخی فقه و فقهای امامیه از قرن اول تا دوازدهم
فقه و فقهای امامیه
فقه به معنای فهم و درک قوانین و احکام شرعی است که در اسلام وجود دارد. فقه بر اساس مبانی دینی و قوانین شرعی مانند قرآن و سنت پیامبر اسلام (ص) تشکیل شده است و به منظور بررسی موضوعات مختلفی مانند عبادات، معاملات، ارث و وصیت، جرائم، حقوق و وظایف انسان و غیره به کار میرود.
فقه امامیه یا فقه جعفری به فقهی گفته میشود که بر اساس آراء و احکام حضرت علی (ع) و امامان شیعه پس از وی شکل گرفته است.
این فقه به عنوان یکی از اصول مذهب شیعه شناخته شده و در کنار سایر اصول مذهبی مانند توحید، نبوت، معاد و امامت، از جایگاه ویژهای برخوردار است.
از ویژگیهای فقه امامیه میتوان به اهمیت و تأکید بر عدالت، توجه به مصلحت عامه، تکیه بر منابع نوین و تطبیق با شرایط معاصر، تأکید بر شفافیت و امانتداری در معاملات و حقوق دیگران، توجه به حقوق زنان و محرومان و … اشاره کرد.
فقهای امامیه از قرن اول تا دوازدهم
فقه امامیه از قرن اول تا دوازدهم هجری، به دلیل تأثیرگذاری امامان شیعه بر تشکیل و توسعه آن، بهعنوان یکی از علوم اسلامی بسیار پر رونق بوده است. در ادامه به مرور فقه امامیه در این دوره ها می پردازیم:
قرن اول و دوم هجری: در این دوره، امامان شیعه از جمله امام علی (ع) و امام حسین (ع) به عنوان مرجع فقهی و حقوقی برای اهل بیت (ع) و شیعیان خود شناخته شدند. آنها به تدریس و تبلیغ احکام شرعی و قوانین دینی میپرداختند.
قرن سوم و چهارم هجری: در این دوره، فقهای شیعه مانند شیخ مفید، صدوق، شیخ طوسی و… به تدریس و گسترش فقه امامیه در قالب کتابهایی همچون “تهذیب الاحکام” و “العیون” و “الاستبصار” و… پرداختند.
قرن پنجم و ششم هجری: در این دوره، عالمان شیعه مانند شیخ طوسی و ملاصدرا به تدریس و تفسیر قوانین شرعی امامیه در قالب کتابهایی همچون “الاعتدال” و “المبسوط” و “الشافی” و… پرداختند.
قرن هفتم تا دوازدهم هجری: در این دوره، متکلمان و فقها با تأکید بر اهمیت رسیدگی به مسائل اخلاقی و حقوقی، به تدریس و بررسی موضوعاتی همچون معاملات، ارث و وصیت، حقوق وظایف و… پرداختند. کتابهایی همچون “الوسائل”، “المستدرک” و “التبیان” نمونههایی از این کتابها هستند.
بررسی تاریخی فقه و فقهای امامیه از قرن اول تا دوازدهم
تاریخ فقه و فقه امامیه در دوره قرن اول تا دوازدهم هجری، به دلیل تأثیرگذاری امامان شیعه بر تشکیل و توسعه آن، بهعنوان یکی از علوم اسلامی بسیار پر رونق بوده است. در ادامه به مرور تاریخ فقه و فقه امامیه در این دوره ها می پردازیم:
قرن اول هجری: در این دوره، شیعیان و اهل بیت (ع) به دنبال شناخته شدن و اطلاع رسانی درباره احکام شرعی بودند. در این دوره، علی (ع) به عنوان اولین امام شیعیان و مرجع فقهی و حقوقی آنها مطرح شد.
قرن دوم هجری: در این دوره، امامان شیعه به عنوان مرجع فقهی و حقوقی برای اهل بیت (ع) و شیعیان خود شناخته شدند. امامان به تدریس و تبلیغ احکام شرعی و قوانین دینی میپرداختند.
قرن سوم و چهارم هجری: در این دوره، فقهای شیعه مانند شیخ مفید، صدوق، شیخ طوسی و… به تدریس و گسترش فقه امامیه در قالب کتابهایی همچون “تهذیب الاحکام” و “العیون” و “الاستبصار” و… پرداختند.
قرن پنجم و ششم هجری: در این دوره، عالمان شیعه مانند شیخ طوسی و ملاصدرا به تدریس و تفسیر قوانین شرعی امامیه در قالب کتابهایی همچون “الاعتدال” و “المبسوط” و “الشافی” و… پرداختند.
قرن هفتم تا دوازدهم هجری: در این دوره، متکلمان و فقها با تأکید بر اهمیت رسیدگی به مسائل اخلاقی و حقوقی، به تدریس و بررسی موضوعاتی همچو…
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.