توضیحات
خرید نمونه پروپوزال آماده ارشد حقوق خصوصی با پایان نامه
اصل تناظر و ترافع در حقوق آیین دادرسی مدنی ایران
حقوق آیین دادرسی مدنی ایران
قوانین آیین دادرسی مدنی ایران در دو قسمت مجزا تنظیم شده است: قسمت اول مربوط به دادرسی در مراجع قضایی، و قسمت دوم مربوط به اجرای احکام است.
آیین دادرسی مدنی ایران به طور کلی از چهار بخش تشکیل شده است که عبارتند از:
دعوا: این بخش شامل تمامی اصول و مقررات مربوط به اقدامات دعوایی، اعلام دعوا، پاسخ به دعوا، مراجعه به دادگاه، شفاهی و کتبی شدن دعوا، شناسایی و استدلال با اثباتها و شواهد و مراحل اجرای دعوا میباشد.
اثبات: در این بخش قواعد و روشهای استدلال و اثبات مطالب ارایه شده توسط طرفین به منظور پشتیبانی ادعاهای آنها مورد بحث قرار میگیرد.
حکم: این بخش شامل قواعد مربوط به ابلاغ حکم و مسئولیت اجرای آن توسط دادگاه است.
اجرا: در این بخش قواعد مربوط به اجرای حکم و امور اجرایی مانند تعیین دارایی مورد اجرا، حفظ و نگهداری آن، فروش و تقسیم درآمد حاصل از فروش مورد اجرا و … بیان شده است.
لازم به ذکر است که این موارد توسط سازمان قضایی کشور مورد نظارت و اجرایی قرار میگیرند.
ترافع در حقوق آیین دادرسی مدنی ایران
ترافع به معنای نمایندگی و دفاع از موکل در دادرسی است. در آیین دادرسی مدنی ایران، ترافع به دو صورت شفاهی و کتبی انجام میگیرد.
در ترافع شفاهی، وکیل یا نماینده موکل به صورت حضوری در جلسات دادگاه به دفاع از حقوق موکل خود میپردازد. در این حین، وکیل میتواند ادعاها و مستندات مورد حمایت خود را به صورت شفاهی بیان کند و با دیگر طرفین و دادگاه در مورد نقاط مختلف دعوا بحث و تبادل نظر کند.
در ترافع کتبی، وکیل نماینده موکل با تهیه و تنظیم اسناد، نامهها و مستندات حقوقی، دفاع از موکل خود را صورت میدهد. در این صورت، وکیل میتواند نامههایی به دادگاه، دیگر طرفین یا اشخاص دیگر بنویسد و در آنها ادعاها و استنادهای مورد حمایت خود را بیان کند.
همچنین وکیل میتواند مستنداتی مانند قراردادها، رسیدهای پرداخت، شواهد و اسناد دیگر را جمعآوری و در دفاع از حقوق موکل خود استفاده کند.
لازم به ذکر است که در ترافع، وکیل یا نماینده موکل باید با رعایت اصول و مقررات قانونی و قواعد اخلاقی، به دفاع از حقوق موکل خود بپردازد.
تناظر در حقوق آیین دادرسی مدنی ایران
تناظر در حقوق آیین دادرسی مدنی ایران به معنای تنظیم اصول و مقررات مربوط به اخذ دیدگاه و نظر دو طرف در یک دعوا است. در واقع، تناظر به معنای محافظت از حقوق و منافع هر دو طرف در یک دعوا است و از اهمیت بسیاری در آیین دادرسی مدنی برخوردار است.
در آیین دادرسی مدنی ایران، تناظر از چندین روش انجام میشود. یکی از روشهای تناظر، تعیین زمان و مکان جلسات دادگاه است. در این روش، دادگاه باید زمان و مکان جلسات را به نحوی تعیین کند که هر دو طرف در دعوا، به صورت مساوی و با شرایط مشابهی در این جلسات شرکت کنند.
روش دیگری که در تناظر استفاده میشود، تعیین حقوق و مزایای هر دو طرف است. در این روش، دادگاه باید برای هر دو طرف، حقوق و مزایایی را تعیین کند که باعث میشود هر دو طرف به نحوی مساوی در دعوا شرکت کنند.
روش دیگری که در تناظر استفاده میشود، تعیین حقوق و مزایای وکلای هر دو طرف است. در این روش، دادگاه باید برای هر دو وکیل، حقوق و مزایایی را تعیین کند که باعث میشود هر دو وکیل به نحوی مساوی در دعوا شرکت کنند.
لازم به ذکر است که تناظر در آیین دادرسی مدنی ایران از اهمیت بسیاری برخوردار است و اجرای صحیح آن باعث میشود که حقوق و منافع هر دو طرف در دعوا محافظت شود و عدالت در پیروزی برقرار شود.
اصل تناظر و ترافع در حقوق آیین دادرسی مدنی ایران
اصل تناظر و ترافع در حقوق آیین دادرسی مدنی ایران، از اصول مهم و اساسی است که در دادرسیهای مدنی باید رعایت شود.
اصل تناظر به این معناست که هر دو طرف در یک دعوا، به نحوی مساوی در جلسات دادگاه شرکت کنند و در بررسی دعوای مورد نظر، به دیدگاه و نظر هر دو طرف توجه شود. اصل تناظر باعث میشود که عدالت در دادرسیهای مدنی برقرار شود و هیچ طرفی از حقوق و منافع خود محروم نشود.
اصل ترافع به معنای حق موکل برای دفاع و نمایندگی در دادرسی است. هر موکل حق دارد که به وسیله یک وکیل یا نماینده دیگر، حقوق و منافع خود را در دادگاه دفاع کند و نظرات و استدلالهای خود را مطرح کند. اصل ترافع باعث میشود که دادگاه با توجه به دیدگاه هر دو طرف، به نحوی عادلانه و موثر، به بررسی دعوای مورد نظر بپردازد.
لازم به ذکر است که اصل تناظر و ترافع به منظور حفظ حقوق و منافع طرفین در دادرسیهای مدنی ایران بسیار حائز اهمیت است و رعایت صحیح آنها، باعث میشود که دادگاه به نحوی عادلانه و موثر، به بررسی دعوای مورد نظر بپردازد و به پایان مناسبی برساند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.